Το "σφάλμα" του Πλάτωνα!
Πρέπει να ειπωθεί ανάμεσα στα άλλα, ότι ο μύθος που κυκλοφορεί ευρέως περι της καταγωγής της Πλατωνικής Πολιτείας απο τον Πλάτωνα, δεν είναι ούτε αθώος ούτε άμεμπτος. Και τούτο - για να γνωρίσουν επιτέλους οι αδαείς και επειδή δεν έχουμε και λόγους να λυπηθούμε καμία σιωπή! - επειδή κατ αρχήν αληθώς υπήρξε μια τουλάχιστον Πολιτεία που ουδεμία σχέση έχει με την Ατλαντίδα αλλά με το κομμάτι εκείνο της Σικελίας το οποίο κυβερνήθηκε απο τους Πυθαγόρειους πριν την οριστική προδοσία τους απο τους "Κεκοιμημένους".
Και θα είμαι απολύτως ακριβής, όπως πρέπει να είναι κανείς με ζητήματα άκρως σοβαρά και επικίνδυνα! Διάφορες ανοησίες σχετικά με την μαθητεία του Πλάτωνα στην "Αίγυπτο", όπως άλλωστε προαναφέρθηκε και για τον ίδιο τον Πυθαγόρα - τον τελευταίο ειδικά μέχρι και στο Θιβέτ τον έστειλαν οι "Κεκοιμημένοι" στις ιστορίες τους! Ξεκαθαρίζουμε ευθύς αμέσως τι σημαίνει εν προκειμένω, ο όρος "Αιγύπτιοι" σε αυτές τις ιστορίες διότι είναι ένας όρος που επινοήθηκε με σκοπό την απόκρυψη, δηλαδή την κοινώς λεγόμενη Omerta! Όταν λοιπόν διαβάζουμε κάπου για "Αιγύπτιους" καλόν είναι να μεταφράζουμε ως "Εγερθέντες", δηλαδή μυημένοι δευτέρου βαθμού.
Και εφ όσον, όπως πάρα πολύ καλά γνωρίζουν ορισμένοι, σε αυτό τον βαθμό τίποτε απο όσα λέγονται δεν έχει ένα αυστηρά εξωτερικό περιεχόμενο αλλά αντιθέτως αποτελεί ταυτόχρονα αλληγορία περί του εσωτερικού κόσμου, δηλαδή της ψυχής, γίνεται κατανοητό απο τον οξυδερκή αναγνώστη ότι η περίφημη Ατλαντίδα του Πλάτωνα δεν υπήρξε ποτέ ως πραγματικό υλικό σώμα και τίποτε δεν είναι πιο αστείο απο τις αφελέστατες προσπάθειες διαφόρων να την εντοπίσουν σε αυτόν η τον άλλον Ωκεανό.
Πράγματι, ο ίδιος ο Πλάτωνας είτε δεν κατάλαβε, είτε όντας και ο ίδιος μυημένος αποφάσισε να μιλήσει και ο ίδιος αλληγορικά, προσπαθώντας να μεταφέρει στην υλικότητα της κοινωνικής οργανωσης μια αλληγορία που κατ αρχήν δεν της ανήκει. Διότι τίποτε άλλο δεν είναι η Πολιτεία της Ατλαντίδας πέρα απο την ψυχή του ανθρώπου η οποία πράγματι εμβυθίζεται σε κάποιον Ωκεανό πολύ μακρινότερο όμως απο τα πράγματα του κόσμου των "Κεκοιμημένων". Και αυτό το οποίο ουσιαστικά αποτελεί τον πυρήνα της ισορροπίας αυτού του ψυχισμού είναι η αντιπαράθεση της ενότητας απέναντι στο διαχωρισμό, της Ονειρικής Ολότητας απέναντι στην Πτώση που είναι ο ύπνος του Νόμου και της Ύλης.
Αυτήν την ενότητα κατέχουν λοιπόν οι "Άτλαντες", ήγουν οι "Πεφωτισμένοι", η οποία συνίσταται σε αυτή την απλούστατη τριάδα. Ότι η ψυχή που βυθίζεται στην ενότητα των πάντων δεν διακρίνει και όταν υποχρεωθεί να το κάνει θα απαντήσει με τρείς ταυτόχρονες ιδιότητες. (i) του Πολεμιστή, (ii) του Φιλόσοφου και (iii) του Εργάτη. Αυτή είναι η Ατλάντειος Τριάδα και τα ημίμετρα του διαχωρισμένου κόσμου της Πτώσης ανήκουν στα σκυλιά που ονομάζονται "Κεκοιμημένοι".
Αλλά όπως είπαμε και στην αρχή, μέσα στο ψεύδος και τα φληναφήματα του κόσμου, οι Άτλαντες προχωρούν μονολογώντας:
ΑΛΗΘΕΙΑ Η ΘΑΝΑΤΟΣ
